കൊത്താംകല്ലും ചൊട്ടയും പുള്ളും

പാലക്കാട് ജില്ലയിലെ മണ്ണാര്‍ക്കാട് കെ.ടി.എം.എച്ച്.എസിലെ എസ്.വി.രാമനുണ്ണി മാഷിന്റെ വിജ്ഞാനപ്രദങ്ങളായ ധാരാളം ലേഖനങ്ങള്‍ ആനുകാലികങ്ങളിലും മറ്റും സ്ഥിരമായി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു വരുന്നവയാണ്. മാധ്യമം ദിനപ്പത്രത്തോടൊപ്പമുള്ള വെളിച്ചം അടക്കമുള്ള പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളില്‍ അദ്ദേഹം തയ്യാറാക്കിയ ലേഖനങ്ങള്‍ കുട്ടികളുടെ പ്രൊജക്ട് പുസ്തകത്തില്‍ കാണാന്‍ കഴിയും. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബ്ലോഗുകളിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചാല്‍ മാത്രം മതി, ആ പ്രതിഭയുടെ മിന്നലാട്ടം ദര്‍ശിക്കാന്‍. വിലപ്പെട്ട ഒരു കമന്റിലൂടെ മാഷ് നമ്മുടെ ബ്ലോഗില്‍ സാന്നിദ്ധ്യമറിയിച്ചത് വായനക്കാര്‍ ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ടാകും.അത്തരമൊരു ലേഖനമാണ് അദ്ദേഹം നമുക്കു വേണ്ടിയും അയച്ചു തന്നിരിക്കുന്നത്. മലയാളത്തില്‍ വൃത്തിയായി ടൈപ്പു ചെയ്തു തന്നതു കൊണ്ട് വലിയ കാലതാമസമില്ലാതെ ഇത് പ്രസിദ്ധീകരിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞു. കുട്ടിക്കാലത്ത് നാമോരോരുത്തരും കളിച്ചിരുന്ന നാടന്‍ കളികളെപ്പറ്റി അനുസ്മരിക്കുകയാണ് അദ്ദേഹം ഇവിടെ. ഈ ലേഖനം വായിച്ചു കഴിയുമ്പോഴേക്കും മനസില്ലെവിടെയോ നഷ്ടസ്മൃതികളെപ്പറ്റിയുള്ള ഒരു വേദന ഉണ്ടായില്ലെങ്കിലേ അത്ഭുതമുള്ളു. ലേഖനത്തിലേക്ക്......

മനുഷ്യന്റെ പ്രാഥമികാവശ്യങ്ങളുടെ പട്ടികയില്‍ ‘വിനോദം’ വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്. ആധുനിക സമൂഹത്തില്‍ ഇതിന്റെ പ്രസക്തി ബോധ്യപ്പെടാന്‍ ഒരു പ്രയാസവും ഇല്ല. ദിവസം മുഴുവന്‍ നായാടിനടക്കുകയും കിട്ടിയതു വേവിച്ചോ പച്ചക്കോ തിന്നു കിടന്നുറങ്ങുകയും ചെയ്ത പ്രാചീനമനുഷ്യന്‍ കാലങ്ങളിലൂടെ നേടിയ വികാസപരിണാമങ്ങളില്‍ ‘ ജീവന്‍ സംരക്ഷിക്കല്‍’ മാത്രമല്ല തന്റെ ജീവിതലക്ഷ്യം എന്നു തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ജീവന്‍ സംരക്ഷിക്കുന്നതോടൊപ്പം അതിനെ കൂടുതല്‍ സന്തോഷകരവും മെച്ചപ്പെട്ടതും തുടര്‍ച്ചനിലനിര്‍ത്തുന്നതും ഒക്കെ കൂടിയാക്കണമെന്നു ബോധ്യപ്പെട്ടതിന്റെ ഭാഗമാണ് വിദ്യാഭ്യാസവും വിനോദവും വിശ്രമവും ആരോഗ്യവും തുടങ്ങിയവ അവന്റെ പ്രാഥമിക പരിഗണനകളിലേക്ക് കടന്നുവന്നത്. കൃഷി കണ്ടെത്തിയ മനുഷ്യന്ന് ധരാളം ഒഴിവ് സമയം കിട്ടി. ദിവസം മുഴുവന്‍ ഭക്ഷണത്തിന്നു വേണ്ടി ഓടി നടക്കേണ്ട ഗതികേട് ഇല്ലാതായി. വിളവ് എടുത്തുകഴിഞ്ഞാല്‍ 4-6 മാസത്തേക്കുള്ള ഭക്ഷണം സൂക്ഷിക്കാമെന്നായി. ഒഴിവു വേളകള്‍ ആണ് മനുഷ്യന്ന് ശാസ്ത്ര സാങ്കേതിക സാഹിത്യ കലാ രംഗങ്ങളില്‍ വികാസം ഒരുക്കിയത്.ഈ രംഗത്തുള്ള പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളും ‘അധ്വാനം’ തന്നെയായിരുന്നു. എന്നാല്‍ മനസ്സിന്ന് സുഖം നലകുന്ന അധ്വാനം ആയിരുന്നുവെന്നു മാത്രം.ഇവിടെയാണ് ‘വിനോദ‘ത്തിന്റേയും ‘വിശ്രമ‘ത്തിന്റേയും ഒക്കെ ഇടം ഉണ്ടാവുന്നത്
വിനോദം- മുതിന്നര്‍വക്കും കുട്ടികള്‍ക്കും വേണം. സ്ത്രീക്കും പുരുഷനും വേണം. മനുഷ്യന്റെ മാനവികതയും സ്നിഗ്ധഭാവങ്ങളും വളര്‍ന്നു തിടം വെക്കുന്നതു ഈ വിനോദ സ്ഥലികളിലാണ്.അധ്വാനത്തിന്റെ തളര്‍ച്ച തീരുന്നതിവിടെയാണ്. ആരോഗ്യപരമായ ഒരു ഊര്‍ജ്ജ സംഭരണം നടക്കുന്നത് വിനോദ വേളകളിലാണ്. ഒരാളിന്റെ കഴിവുകള്‍ അംഗീകരിക്കപ്പെടുന്നതും വികസിക്കുന്നതും ഈ സമയങ്ങളിലാണ്.പുതിയ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്കുള്ള ഭാവനയും രൂപപ്പെടുന്നതും‘കളികള്‍‘ക്കിടയിലാണ്-മുതിര്‍ന്നവരാണെങ്കിലും കുട്ടികളാണെങ്കിലും.
കുട്ടികളുടെ കളികള്‍
ഗോട്ടി
ചൊട്ടയും പുള്ളും
ആട്ടക്കളം
ചടുകുടു
പമ്പരം കുത്തിക്കളി
കിസ്സേപ്പി
മരം പകര്‍ന്നു കളി
ഒളിച്ചു കളി
തൊട്ടോടിക്കളി
കള്ളനും പോലീസും
കോഴിയും കുറുക്കനും
കസേരക്കളി
നായും പുലിയും
കൊത്താം കല്ല്
മുക്കല്ല്
ആറുകല്ല്
തിരുപ്പറക്കല്‍
കയര്‍ചാട്ടം
ഓലപ്പന്ത്
കാരകളി
നീന്തല്‍
കുളി
കുളം ചാടല്‍
മുങ്ങിക്കിടക്കല്‍
000വെട്ടിക്കളി
അക്കുത്തിക്കുത്ത്
ഊഞ്ഞാല്‍
കൊക്കിക്കളി
വട്ട്കളി
വളയെറിഞ്ഞുകളി
റിങ്ങ്
പൂത്താംകോല്
പാവുട്ടത്തോക്ക്
ഓലപ്പീപ്പി
ഓലക്കാറ്റാടി
ഓലമൂളി
കടലാസ് തോക്ക്
ആരോ (കടലാസ്)
കടലാസ് തോണി
കടലാസ് വിമാനം
കടലാസ് പന്ത്
ചകിരിപ്പന്ത്
കരിമ്പനത്തേങ്ങ വണ്ടി
ടയര്‍ വട്ടം ഓടിക്കല്‍
സൈക്കിള്‍ ചക്രം
പാമ്പും കോണിയും
തായം കളി
വീടുവെച്ചു കളി
ചോറുംകറീം വെച്ചു കളി
പീടിക വെച്ചു കളി
ചപ്പിലപ്പൂതം കെട്ടിക്കളി
ഡൈവറായിക്കളി
മുതിര്‍ന്നവരുടെ കളികള്‍
മുതിര്‍ന്നവരുടെ വിനോദങ്ങളില്‍ കേവല കളികളും ‘കാര്യമായ’ കളികളും ഉണ്ട്.ചൂതു, ചീട്ട് എന്നിവ കേവല കളികളും എന്നാല്‍ സാമ്പത്തിക ബന്ധം ഉള്ളതു കൊണ്ട് കളിയേക്കാള്‍ ‘കാര്യ’മാണ്.ഓണത്തല്ല്, പന്തുകളി തുടങ്ങിയവ കേവല കളികളായിരുന്നു. കഥകളി, നാടകം എന്നിവ ആസ്വദിക്കുക മാത്രം ചെയ്യുന്ന വിനോദങ്ങളാണ്. അതില്‍ നേരിട്ട് പങ്കാളിത്തം കളിക്കുന്നതിന് വേണമെന്നില്ല.അയ്യപ്പന്‍ വിളക്കും ദഫും ഒക്കെ ആരാധന, മതം എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വിനോദങ്ങളായിരുന്നു.അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഇതൊക്കെ വിനോദം മാത്രമല്ല ആരാധനയും കൂടെയായിരുന്നു.
ചതുരംഗം
ചൂത്
ചീട്ടുകളി
കയ്യാംകളി
ഓണത്തല്ല്
പന്തു കളി
കാളപൂട്ട്
കാളകളി
കുതിരക്കളി
പുലിക്കളി
ഊഞ്ഞാല്‍
ഒപ്പന
ദഫ്മുട്ട്
കോല്‍ക്കളി
അറവന മുട്ട്
കുറവന്‍-കുറത്തി
പാങ്കളി
സിനിമ
കഥകളി
നാടകം
കവിതാ രചന
അക്ഷരശ്ലോകം
തുള്ളല്‍
ചവിട്ടുകളി
പൂതന്‍ കളി
കൈകൊട്ടിക്കളി (ആണ്‍/പെണ്‍)
സംഘക്കളി
ചവിട്ടുനാടകം
മാര്‍ഗ്ഗം കളി
കളികള്‍- സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭാഗം
വിനോദോപാധികള്‍ - കളികള്‍ തീര്‍ച്ചയായും ഓരോ പ്രദേശത്തിന്റേയും സംസ്കാരവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു ഉണ്ടായവയും വികാസം പൂണ്ടവയും ആണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ കുട്ടികളുടെ കളികള്‍, മുതിര്‍ന്നവരുടെ കളികള്‍ എന്നിവ പൂര്‍ണ്ണരൂപത്തിലാക്കാനോ വളരെ കൃത്യമായി വകതിരിക്കാനോ സാധ്യമല്ല. അല്ലെങ്കില്‍, അതിന്റെ ആവശ്യവും ഇല്ലല്ലോ. പ്രാദേശികമായ ജന്മവും വളര്‍ച്ചയും മാത്രമല്ല കാലാനുസൃതമായ മാറ്റങ്ങളും പുതിയവയുടെ ജനനവും ഈ രംഗത്ത് എവിടെയും നടക്കുന്നുണ്ട്. എതെങ്കിലും ഒന്നോ അതിലധികമോ കളികളുടെ ഘടന അഴിച്ചു പരിശോധിക്കുമ്പോഴാണു അതിലെ സാംസ്കാരികാശങ്ങള്‍ നമുക്കു തിരിച്ചറിയുക.സംഗീതം, സാഹിത്യം, നൃത്തം,ചിത്രകല തുടങ്ങിയ കലാപരമായ സാംസ്കാരികാംശങ്ങള്‍ കളികളിലുണ്ട്.പാട്ടും, വായ്ത്താരിയും, ചുവടുകളും ഇല്ലാത്ത കളികള്‍- സവിശേഷമായും കുട്ടിക്കളികള്‍ ഇല്ലെന്നു തന്നെ പറയാം.സാമൂഹ്യമായും ഗാര്‍ഹികമായും സാധുതയുള്ള സാംസ്കാരിക അടയാളങ്ങളും കാണാം. കൃഷി, ആഹാരം, വാസ്തു, നീതിന്യായം, ധാര്‍മ്മികം,ഈശ്വരം, ചരിത്രം, മനവികത തുടങ്ങിയവയുടെ സാംസ്കാരിക ചിഹ്നങ്ങള്‍ നിരന്നുകിടക്കുന്നവയാണ് കളികള്‍. കുട്ടികളുടെ ‘കള്ളനും പോലീസും‘ കളി നോക്കുക. ധാര്‍മ്മികമൂല്യങ്ങളുടേയും, നീതിന്യായത്തിന്റേയും സൂചനകള്‍ അതിലുണ്ട്. കളിക്കിടയില്‍ ക്ഷീണിച്ചവര്‍ ‘സുല്ലു’ വിളിക്കുന്നതുപോലും കളിനിയമവും കളിയിലെ മാനവികതയും അല്ലേ.കുട്ടികള്‍ വീടുവെച്ചുകളിക്കുന്നത്, കഞ്ഞിയും ചോറും വെച്ചു കളിക്കുന്നത്…ഒക്കെ കേരളീയമായ ഗാര്‍ഹിക രീതികളിലാണല്ലോ.കറികളുടെ ലിസ്റ്റ്, പാചകരീതികള്‍, പാചകത്തിന്റെ ഉത്തരവാദിത്തങ്ങള്‍ പങ്കിടുന്നത്…എല്ലാം സാംസ്കാരികമായ സാധുതയുള്ളവതന്നെ.കളികളിലൂടെ വളരുന്ന സാമൂഹ്യബോധവും, ജയാപജയങ്ങളിലൂടെ കഴിവുകള്‍ ആദരിക്കലും എല്ലാം മറ്റെന്താണ്?കളി തുകൊണ്ടുതന്നെ ഒരേസമയം കളിയും കാര്യവുമാകുന്നു. കുട്ടികളുടെ മന:ശ്ശാസ്ത്രവും, ന്യായാന്യയങ്ങളും കളിയില്‍ ഇടചേരുന്നു. ഒരു സംഘത്തില്‍ തെറ്റു ചെയ്ത കുട്ടിക്കുള്ള ശിക്ഷ ‘കളിക്ക് കൂട്ടാതിരിക്കുകയാണ്’. അതിലധകം എന്തു ശിക്ഷയാണ് ഒരു കുട്ടിക്ക് വേദനാജനകമായിട്ടുള്ളത്?കളവും ചതിയും എത്തിനോക്കാന്‍ പോലും സംശയിക്കുന്ന സാമൂഹ്യഇടങ്ങളാണ് കളിക്കളങ്ങള്‍.ഒരു നാടിന്റെ സാംസ്കാരിക പരിഛേദമാണ് ഒരു കളിവട്ടത്തില്‍ നാം കാണുന്നത്. ഒരു നാടിന്റെ സാംസ്കാരിക സമ്പത്തായി നാം മനസ്സിലാക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.ഒരു കളിയും വെറും ‘കുട്ടിക്കളി’യല്ല.
കളികള്‍ കുട്ടികള്‍ക്കുള്ള പാഠന-സാധനാ പാഠങ്ങളാണ്. നല്ല കളിക്കാരന്‍ നല്ല കുട്ടിയും നല്ല വിദ്യാര്‍ഥിയും ആയിരുന്നു.നാടിന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവനായിരുന്നു. വിദ്യാഭ്യാസവും കളികളും തമ്മില്‍ കണ്ണിചേരുന്ന കാഴ്ച്ച നമുക്കെവിടെയും കാണാം. ഓരോ കളികളും പലപ്പോഴും ഓരോ ജീവിത പാഠങ്ങള്‍ കൂടിയായിരുന്നു.ഭാഷപ്രയോഗ സാമര്‍ഥ്യം, താളബോധം, നൃത്തബോധം തുടങ്ങിയവക്കുള്ള സാധനാപഠങ്ങള്‍.കളികളിലെ ആവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ കളിയുടെ വീര്യം കുറക്കാത്തതിനു കാരണവും മറ്റൊന്നാവില്ല. ഒരേകുട്ടികള്‍ തന്നെ ഒരേ കളികള്‍ എത്ര തവണയാണു ആവര്‍ത്തിക്കുന്നത്. മുതിര്‍ന്നവര്‍ക്ക് കളികള്‍ ‘കളിക്കാനും ,കാണാനും ‘ ഉള്ളവയാണ്. പ്രേക്ഷകര്‍ എന്ന നിലയാണ് ഭൂരിപക്ഷത്തിനും. മുതിര്‍ന്നവരുടെ കളികള്‍ ഒരു നാടിന്റെ സാംസ്കാരിക സമ്പത്താണ്. നല്ല ‘കളിക്കാര’ നെ പ്പോലെ നല്ല പ്രേക്ഷകനും സമൂഹത്തില്‍ പരിഗണനയുണ്ട്.കളികള്‍ മുതിര്‍ന്നവരുടേതാകുമ്പോള്‍ അതു സമ്പത്തുമായി ബന്ധപ്പെടുന്നു. കുട്ടികളുടെ കളികള്‍ ബഹുഭൂരിപക്ഷവും ‘പണച്ചെലവില്ലാത്തവയാണ്. എന്നാല്‍ മുതിര്‍ന്നവര്‍ക്ക് അങ്ങനെയല്ല. ധനവുമായുള്ള ബന്ധം ഒന്നുകൊണ്ടുമാത്രം വിനോദം ഇന്നു കച്ചവടവത്ക്കരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. വിനോദം ഒരു ‘ചരക്കാ‘ യിത്തീര്‍ന്നിരിക്കുന്നു. ആഗോളവത്ക്കരണത്തിന്റെ വരവിനു മുന്‍പു തന്നെ ഈ കച്ചവടപ്പിടുത്തം നടന്നു കഴിഞ്ഞു. അല്ലെങ്കില്‍ ആഗോളവത്ക്കരണം കയറിവന്നത് ‘കളി‘ കളില്‍ ഇടപെട്ടുകൊണ്ടാണ് എന്നും പറയാം. ഇന്നു കളികള്‍ മുഖം മാറ്റിയിരിക്കുന്നു. രണ്ടു സംഗതികള്‍ നമുക്കു മുന്നിലുണ്ട്. ഒന്ന് : പഴയകളികള്‍ ഇല്ലാതായിരിക്കുന്നു. രണ്ട്: പുതിയ കളികള്‍ കളിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. പുതിയ കളികള്‍ എന്നും ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നാല്‍ പഴയകളികള്‍ക്ക് പകരമായിരുന്നില്ല അവ. പഴയതിനെ തള്ളിക്കൊണ്ടായിരുന്നില്ല. വിവരസാങ്കേതിക വിദ്യ വ്യാപിച്ചതുമാത്രമല്ല ഇതിനു കാരണം. സാങ്കേതിക വിദ്യയിലുണ്ടായ വളര്‍ച്ചയുമല്ല ഇതിനു കാരണം.കളികള്‍ ‘ചരക്ക്’രൂപത്തിലായതാണു പ്രധാനമായി നാം അന്വേഷിക്കേണ്ട സംഗതി. ലോകവിപണിയില്‍ ഏറ്റവും അധികം വിറ്റുപോകുന്നത് ‘കളി‘കളാണല്ലോ. പഴയ കളികള്‍ നഷ്ടപ്പെട്ടെന്ന പരിദേവനം അല്ല; മറിച്ചു ഒരു കളി വെറും കളിയല്ലെന്നും അതു നമ്മുടെ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഒരു അംശം ആണെന്നതും ആണ്.സാംസ്കാരികമായ കണ്ണിപൊട്ടലാണ് നാം നേരിടുന്ന പ്രശ്നം.സാമൂഹ്യമായ, സാംസ്കാരികമായ അംശങ്ങളാണ് ഏതു നാട്ടിലായാലും നഷ്ടപ്പെടുന്നത്. കുട്ടിക്കളികളുടെ കാര്യം മാത്രം നോക്കുക.

ഇനിയും ഉണ്ടാവും. ആദ്യവട്ട ചര്‍ച്ചക്കുള്ള ചില സൂചനകള്‍ മാത്രമാണിവ.ഓരോ കാലത്തും കളികളിലുണ്ടായ നവീകരണങ്ങള്‍ കളിയുടെ പൊതു ജീവനെ ചോര്‍ത്തിയിരുന്നില്ല. ഇന്നതല്ലല്ലോ അവസ്ഥ. ഇതിനര്‍ഥം ഇനി പഴയ കളികളെ ‘തിരിച്ചുകൊണ്ടുവരിക‘യെന്നൊന്നും അല്ല. അതു സാധ്യവുമല്ല. പുതിയ കളികള്‍ കണ്ടെത്തണം. എന്നാല്‍ അതില്‍ കളിയുടെ സംസ്കാരം നിലനില്‍ക്കണം.കളി – വിനോദം മനുഷ്യന്റെ പ്രാഥമികാവശ്യങ്ങളില്‍പ്പെടുന്നു. പ്രാഥമികാവശ്യങ്ങള്‍ എല്ലാമനുഷ്യനും ലഭ്യമാകണം. വിനോദം മനുഷ്യകുലത്തിന്റെ സാംസ്കാരികവും ഭൌതികവുമായ വളര്‍ച്ചക്ക് അനുഗുണമാവണം.അല്ലാതെ ഒരിക്കലും നമ്മുടെ പ്രാഥമികാവശ്യങ്ങളുടെ ലഭ്യത നഷ്ടപ്പെടുന്നരീതിയിലാകരുത്.