ഓർബിറ്റർ വിക്രമിനോട്

 .                                            ജനാർദ്ദനൻ. സി. എം                                       

പൊന്നുണ്ണീ നിന്നെക്കാണാതുഴറും മനസ്സോടെ-

യെണ്ണുന്നൂ ദിനങ്ങളങ്ങാഴ്ചകളേറേയായി

മാതൃഗർഭത്തിൽ നിന്നങ്ങൊരുമിച്ചിറങ്ങിയോർ

ഭ്രാതൃഭാവത്തിലല്പം മൂത്തവൻ ഞാനാണല്ലോ

അതിനാലമ്മ യാത്ര പിരിയും നേരമെന്നെ-

യരികിൽ വിളിച്ചിത്രമാത്രമേ പറഞ്ഞുള്ളൂ

ചന്ദ്രനെ വലംവെക്കുന്നേരമീ കുഞ്ഞോമന-

യ്ക്കാരുനീയല്ലാതില്ലമറ്റൊരാളെന്നോമനേ

പോകുന്ന പോക്കിൽ വീഴാതെയിവനെനീ-

യാവുന്ന പോലെ രക്ഷിച്ചേറ്റണമിന്ദുക്ഷേത്രേ

കുസൃതിക്കുറുമ്പനാമിവനേ പിടിവിട്ടാൽ

കുതറിപ്പായും തീർച്ച,യോർക്കണം നീയും,മോനും

ചെവിയിൽ സദാനേരമതുതന്നോതി ഞാനും

പതിയെ യാത്രയാക്കി,പ്പതിയെപ്പോയീടുവാൻ

പുറകേ വരുവാനീച്ചേട്ടനു സ്വാതന്ത്ര്യമി-

ല്ലറിക,യല്ലാതെ ഞാൻ തനിച്ചു വിടില്ലല്ലോ

കിട്ടിയ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിൽ മത്തനായ്പോയോ നിന്റെ

പൊട്ടിയ ചെവിയതിൽക്കേറാതെപോയോ കുട്ടീ

ഇത്തിരിദൂരം മാത്രം താണ്ടുവാനുള്ള നേരം

ഒത്തിരി ധൃതി കാട്ടിച്ചാടിയോ മരങ്ങോടാ

നിന്നുടെ വിവരങ്ങളൊന്നുമേയറിയാത്തോ-

രെന്നുടെ കണ്ണിൽ പെടാതെങ്ങുപോയുണ്ണീ നീയും.

ഒരുപ്രാവശ്യം നിന്നെയൊരു പ്രാവശ്യം മാത്രം

ചെറുതായൊന്നു കണ്ടു അക്കഥയോർക്കാൻ വയ്യ

ആരെ നീ കാണാൻ ചെന്നോരായൊരു മാമൻ തന്റെ

മാറിലായെല്ലുപൊട്ടിച്ചരിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു

ഇരുളിൻ കരിമ്പടപ്പുതപ്പാലാരോ നിന്നെ-

യഴലിൻ കഥപാടി ഉറക്കിക്കിടത്തുന്നു

അലറിത്തൊണ്ടപൊട്ടിയുറക്കെക്കരഞ്ഞു ഞാൻ

അറിഞ്ഞീലൊന്നും പക്ഷെ കിടന്ന കിടപ്പിൽ നീ

ഇരുളിൻ മറമാറാൻ ദിനങ്ങളെത്ര വേണം

കരളിൽ നീയല്ലാതെയാരുമേയില്ലാ വിക്രം.